Art Gallery

April 1, 2016

ေျခခ်ဳပ္မိဖူးစာ



ဖူးစာကိုခဲျခစ္လိုက္တိုင္း "ေက်းဇူးတင္ပါသည္"..တဲ့။ဒီလိုနဲ႔ ေဝးကြာခဲ့တာ မနက္ျဖန္ဆို တစ္ရက္တင္းတင္းျပည့္ၿပီ..။မုသားစကားေျပာရရင္ မင္းကိုလြမ္းမေနဘူး..။ဇာတ္လမ္းအရ ျဖန္႔ခ်ထားတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြရယ္ ၊ ခပ္ဟဟရယ္တတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြရယ္ ၊ေမာင္းတင္ထားတဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စုံရယ္..လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္လက္သည္းဆိုးေဆးအနံ႔ရယ္....ၿပီးေတာ့ ကီမိုႏိုဝမ္းဆက္ရယ္.....ဒါေတြသာမပါရင္အိပ္မက္ပါပဲ။ဖႆပစၥယာ ေဝဒနာ...ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ဥပါဒါန္ကိုေသြးဆာေနခဲ့တာ..။

လမ္းကိုအလ်ားလိုက္ျဖတ္ကူးတိုင္း....ဂိမ္းေဆာ့ေနတုန္းဖုန္းဝင္လာတိုင္း....ခ်က္ထားသမၽွဟင္းေတြသိုးသြားတိုင္း....မႏၲေလးသိန္းေဇာ္သီခ်င္းသံၾကားတိုင္း....အလြမ္းဆိုတဲ့အပိုဒ္ကို အစအဆံုးျပန္ျပန္ဆိုမိျပန္ေရာ..။ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္၊ဘယ္ေလာက္ပဲၾကာၾကာ၊ဘယ္လိုမွအသားမက်တာအထီးက်န္ျခင္းဆိုရင္...လမ္းေလၽွာက္တိုင္းဘယ္ဘက္လက္ဖဝါးက လြတ္,လြတ္ေနေလရဲ႕..။ထာဝရဆိုတာ ကတိမပ်က္ျပယ္ေသးတဲ့ ယာယီကာလေတြဆိုရင္...ခြဲခြာခဲ့တာ..ယာယီမဟုတ္ဘူးေပါ့..။ေမၽွာ္မေနသူနဲ႔ ျပန္မလာသူရဲ႕လက္သည္ဟာ...miss call တစ္ခုတစ္ေလမွအဝင္ အထြက္မရွိခဲ့တာပဲ။အတၱဆိုတာ...တစ္ခြက္တည္း....ဒါေပမယ့္ အက္စစ္တဲ့....။တစ္ရာသီစာစိမ္းလန္းဖို႔ တစ္ကိုယ္စြတ္မိုးေရေလးနဲ႔...ဘယ္လိုေက်နပ္ရမွာလဲ။

ပိေယဟိ ဝိပၸေယာေကၡာ ဒုေကၡာ...တဲ့..။ဆႏၵမပါဘဲ ခံစားရသမၽွ ဒုကၡတဲ့...(မင္းေျပာခဲ့တာ)။ျမစ္ကပင္လယ္ရဲ႕လြတ္လပ္မႈကိုအားက်တယ္....ပင္လယ္ကျမစ္ရဲ႕စီးဆင္းမႈကိုမနာလိုဘူး...။သူ႔ဒုကၡနဲ႔သူ....အပူေတြၾကားမွာ ထူးၿပီးေတာ့ခံစားေနရတာကိုက ဘဝတဏွာတစ္ခုပဲေလ...။ျပန္မေတြးျဖစ္မယ့္ေခါင္းစဥ္ေတြထဲမွာေတာ့...ဖူးစာရယ္...ဆုံႏိုင္ခြင့္ရယ္...မင္းရယ္...ငါရယ္...အသြားအျပန္မရွိတဲ့ ခရီးတစ္ခုရယ္.....။(ဖုန္းတစ္လုံးျဖစ္ရင္ ဒီေဆာ့ဝဲလ္ေတြျဖဳတ္ခ်ပစ္ပါတယ္)။


No comments:

Post a Comment